نقدی بر فیلم Extremely Loud & Incredibly Close

فیلم "به شدت بلند و بسیار نزدیک" یکی از بهترین های سال 2011 بود که باید به جرات اعتراف کرد "دیده نشد"!! چرا که در کل جوایزات بین المللی تنها سهم 6 جایزه نه چندان مهم و 7 نامزدی جوایز را از آن خود کرد و در جوایز گلدن گلوب و اسکار هم توجه خاصی به آن نشد، در واقع در گلدن گلوب که هیچ! و در اسکار هم تنها نامزدی دو جایزه را نصیب خود کرد که به نظر می رسد حداقل باید در رشته های دیگری همچون "بهترین بازیگر نقش اصلی مرد" و "فیلمنامه اقتباسی" و "کارگردانی" هم نامزد دریافت جایزه می شد البته اگر نگوییم که بردن جایزه هم حقش بوده!

همیشه در طول تاریخ اینگونه بوده که وقایع مهمی که در سرتاسر دنیا رخ می داده توجه کارگردان را به خود جلب می کرده و آنها را وادار به ساخت آثاری در مورد این وقایع می کرده. یکی از وقایعی که در گذشته رخ داد و کانون توجه کارگردانان قرار گرفت مربوط به واقعه هولوکاست بود که فیلم های بسیار درباره آنها ساخته شد و بعضی از آنها بسیار موثر و با ارزش به حساب آمدند، آثاری همچون "فهرست شیندلر" و "پیانیست".

این نقد تیتر ندارد! ؛ نقدی بر فیلم شرایط

قبل از اینکه این فیلم را ببینم گمان نمی کردم که یک کارگردان بتواند فیلمی را بدون فیلمنامه بسازد..!!

تب ساختن فیلم های ضد ایرانی در سر برخی از کارگردان ها وجود داشته که در برخی موارد قرعه ساخت چنین فیلم هایی به کارگردان های هالیوود الاصل افتاده و برخی موارد هم به عهده کاگردان های ایرانی که مقیم کشور های خارجی شده اند افتاده است.

از نمونه این موارد می توان به فیلم های شاخصی همچون فیلم "پرسپولیس" و "بدون دخترم هرگز" یا فیلم های متوسطی همچون فیلم "300" و "سنگسار ثریا" اشاره کرد.

فیلم دیگری را که می توان به این لیست اضافه کرد فیلمی است که اخیرا (چند ماه قبل) به کارگردانی "مریم کشاورز" بر پرده های سینما نمایان شد و از جانب بعضی از جشنواره های خارجی هم استقبال شد که بدون شک این استقبال هم به دلیل ضد ایرانی بودن فیلم بود وبس!

داستان کلی فیلم مربوط به دختری است (با نام های عاطفه و شیرین با بازی نیکول بوشهری و سارا کاظمی) که به هم علاقه شدیدی دارند و متمایل به همجنس گرایی هستند و به دلیل "شرایط" نامناسب حاکم در کشور ایران آنها در جلسه پارتی توسط نیرو های پلیس گرفتار می شوند و به پاسگاه برده می شوند ولی چون پدر عاطفه از وضع مالی مناسبی برخوردار است دختر خود را آزاد می کند اما والدین شیرین به دلیل سیاسی حضور ندارند و شیرین باید در پاسگاه بماند و زندگی بدی را ادامه دهد اما از آن جهت که برادر عاطفه در پاسگاه انتظامی مشغول به کار است و از طرفی هم به شیرین علاقه مند است به او پیشنهاد می کند که تمام پرونده های مربوط به او را ازبین می برد اما به شرطی که او با ازدواج کند. عاطفه هم که راهی دیگری در پیش روی خود نمی بیند با این پیشنهاد موافقت می کند ولی وقتی که دوست او (عاطفه) از این اتفاق با خبر می شود از او ناراحت می شود و تصمیم می گیرد رابطه اش را با او قطع کند.

نام های بزرگ و توقعات برآورده نشده؛ نقدی بر فیلم «پسری با دوچرخه» ساخته برادران داردن

این فیلم با یک نگاه روانکاوانه و جامعه شناسانه به این معضل اجتماعی پرداخته است که نتیجه فقدان یک شرایط مساعد مالی و فرار والدین از تربیت فرزند با کوچکترین بهانه، یک جامعه فاسد با جوانانی که هر کدام به تنهایی یک معضل بزرگ برای جامعه هستندخواهد بود.

  دوربین رو دست های خوبی همواره در فیلم، «سیریل» را سوار بر دوچرخه دنبال می کند و صد البته بازی سیریل هم که در اولین فیلم خود بازی کرده به خوبی انجام شده و بازی قابل قبولی ارائه شده...

  یکی از فیلم های غیر انگلیسی زبانی که در سال قبل (2011 میلادی) پا به پای فیلم جدایی نادر از سیمین در جشنواره های مختلف مثل گلدن گلوب و فیلمسازان مستقل خوش درخشید، اما نتواست خود را در نامزدی جایزه اسکار جای دهد فیلم پسری با دوچرخه ساخته ای مشترک از کشورهای بلژیک، فرانسه و ایتالیا بود که به وسیله ی کارگردانان مطرح بلژیکی ساخته شد. البته پسری با دوچرخه  موفق شد در جشنواره کن جایزه بزرگ هیات داوران را از آن خود کند.

اصل اسب نیست؛ اصل جنگ است! نقد و بررسی فیلم «اسب جنگی» ساخته استیون اسپیلبرگ

قبل از اینکه شروع به نوشتن نقد این فیلم کنم ذهن ام بسیار مشغول بود که برای آن چه عنوانی را انتخاب کنم، تا اینکه نقدی از این فیلم را در جایی خواندم که نویسنده عنوان کرده بود اسب جنگی که جدیدترین ساخته استیون اسپیلبرگ می باشد، فیلم دیگری است که داستان آن در زمان جنگ جهانی اول رخ می دهد اما محور فیلم به جای جنگ، یک اسب است. در این لحظه بود که ذهن ام به این تیتر رسید چرا که فیلم اسپیلبرگ بر اساس زندگی یک اسب نیست بلکه این اسب زمینه ای را برای کارگردان فراهم کرده است تا او عقاید خود را در آن بازگو کند و باز هم طبق معمول، مقوله جنگ و کشتار را به نقد بکشاند.